dövrə

dövrə
is.
1. Çevrə, dairə. Təkərin dövrəsi.
2. Ətraf, həndəvər, yan; bir şeyin dışarıdan və ya içəridən dörd tərəfi. Dağın dövrəsi. – <Bəhram Saraya:> Sən mənim şəmimsən və mən pərvanə kimi daima dövrəndə fırlanmağa hazıram. C. C.. Binanın dövrəsində qarovul gəzirdi. M. İ.. Vətəgənin dövrəsində yoğunlu-nazikli borular basdırılıb, aralarında qamış çəpər çəkilmişdi. M. Rz..
3. Misdən, gildən və s. dən qayrılmış böyük yastı qab, yaxud iri boşqab. Mis dövrə. – <Tubu:> <Gülnisə> bir az düyü arıtla, atana bir dövrə südlü yayma bişir. Ə. H.. Təzə samovar bütün servizi ilə, boşqablar, dövrələr, podnoslar, lampalar, güzgülər və bir neçə qablar . . cehiz adı ilə atası qızına verəcəkdir. R. Ə..
4. xüs. Arasıkəsilməz silsilə təşkil edən elementlərin birləşməsindən ibarət qurğu. Elektrik dövrəsi. Telefon dövrəsi.
5. Yarışın, hər bir iştirakçının ancaq bir dəfə çıxış etməsinə imkan verən hissəsi; tur. Festivalın birinci dövrəsi. İdman yarışının axırıncı dövrəsi. // Mərhələlərlə keçirilən bir işin gedişində ayrıca mərhələ, pillə, dövr. Seçkilərin birinci dövrəsi.
6. Bir-biri ilə bağlı olan hadisələrin, şeylərin və s. -nin məcmusu, bir şeyin ardıcıl silsiləsi, sikl. İncəsənətə dair mühazirələr dövrəsi.
◊ Dövrə dolanmaq – bax dövrə vurmaq 2-ci mənada. Rüstəm addım-addım qayanın başına dörd dövrə dolandıqdan sonra, bir də geri dönüb yoldaşlarla xısınlaşdı. S. R.. Dövrə vurmaq – 1) bax dövrə vurub (qurub) oturmaq. Gəlinin rəfiqələri isə çarpayının yanında dövrə vurmuşdular. M. Hüs.. Bir tonqal qalayıb vurdular dövrə. M. Seyidzadə; 2) dövrə gəzmək, dolanmaq, aylanmaq, dövr etmək. Nemətullayev fırlanıb evi dörd dövrə vurdu. Axırda Sübhanverdizadənin çarpayısına yaxınlaşıb döşəkdən yapışdı. S. R.. Aşıq gülürdü, oxuyurdu, nəşə ilə oynaya-oynaya dövrə vururdu. M. Hüs.. Bir ağsaçlı qadın idi ortalıqda dövrə vuran. N. Rəfibəyli; 3) fırlanmaq, dolanmaq. Maşın bir dəfə dövrə vurub dayandı. Ə. Vəl.. Dövrə vurub (qurub) oturmaq – dairə şəklində oturmaq, yan-yana oturub dairə təşkil etmək. Amma hamı dövrə vurub, yerdə oturub, təkcə Teymur əyləşib uca bir taxtın üstündə. M. N. lətif.. Adamlar sıra ilə deyil, dövrə vurub oturmalı idilər. H. S.. Gənclər bir azdan sonra, meşənin ağacları qırılmış meydan kimi düzənlik bir yerində yaşıl otlar üstündə dövrə vurub oturdular. Ə. S.. Dövrəsini almaq – dövrəyə almaq, ətrafına cəmləşmək. Hamı Tərlanın dövrəsini aldı. M. Hüs.. Qızlar yüyürüb cəld Aynanın dövrəsini aldılar. Ə. M.. Dövrəyə almaq – əhatə etmək, mühasirə etmək, dörd tərəfinə yığışmaq, ətrafına yığışmaq. Yoldaşlarından bir dəstəsi İkramın çarpayısını dövrəyə alıb durmuşdu. Ə. Ə..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • dövrələnmə — «Dövrələnmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövr — 1. is. <ər.> 1. Dolanma, hərlənmə, fırlanma; bir şeyin öz oxu ətrafında hərəkəti. Dövr etmək – 1) bir şeyin ətrafında hərlənmək, fırlanmaq, dövrəvi hərəkət etmək. Hələ dan ulduzu batmayıb, ərşi fələkdə öz dövrünü edirdi. A. D.. Hərlənib… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövrəvi — sif. Dövrə xassəsində, dövrə mahiyyətində, dövrə şəklində olan. Dövrəvi hərəkət …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövrələmə — 1. «Dövrələmək»dən f. is. 2. zərf Dövrə vuraraq, dairəvi. <Adamlar> alaçıq boyu dövrələmə oturub, Qaragözün verdiyi buğlanan çayı içməyə başladılar. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövrələnmək — 1. məch. Dövrəyə alınmaq, əhatə edilmək, araya alınmaq. 2. t siz. Halqalanmaq, halqa kimi görünmək, genəlmək. Onun duru gözləri dövrələnib genişləndi. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövrəmə — sif. Dövrə (dairə) şəklində; dairəvi. Ətrafına bir dövrəmə cızıq çəkib deyir: – Ayağını bu cızıqdan bayıra qoysan, özün bil! «M. N. lətif» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövr — ə. 1) öz oxu ətrafında fırlanma; dolanma; 2) gəzib dolanma; 3) təkrarlama; 4) zaman, əsr; 5) işin və ya xəstəliyin keçirildiyi zamanlar; 6) içki məclisində qədəhin əldən ələ dolanması. Dövrifələk (gərdun) taleyin dönüklüyü, qəzavü qədər, tale;… …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dövrəli — sif. Çevrəsi geniş, ətrafı geniş. Bu yer çox dövrəli yerdir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövrələmək — f. Əhatə etmək, dövrəyə almaq, araya almaq, dörd tərəfini tutmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dovr̀šitelj — m onaj koji je priveo što kraju …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”